1.grup
Son hece -u hecesi ile bitiyorsa -u atılır, yerine -wanai gelir. ["wa" hecesi aslında kaynaştırma hecesi görevindedir.]
au -> awanai
kau -> kawanai
Son hece -ku, -su, -nu, -bu, -mu, -ru, -gu ile bitiyorsa, -u harfi atılır ve yerine -anai gelir. ["a" hecesi kaynaştırma hecesi görevindedir. Fiilin son harfini "nai" hecesine uydurmak için değişim yapılıyor olarak da düşünebilirsiniz. Türkçe'deki ünlü uyumları gibi.]
iku -> ikanai
kaku -> kakanai
hanasu -> hanasanai
shinu -> shinanai
asobu -> asobanai
yomu -> yomanai
furu -> furanai
oyogu -> oyoganai
Son hece -tsu ile bitiyorsa, -su atılır ve -anai gelir.
matsu -> matanai
Teknik olarak, hiragana yazımını düşündüğümüzde, aslında yaptığımız işlem harfleri atma değil, heceleri değiştirmedir. Son hece, kendi grubunun a'lı formu ile değiştirilip fiile "nai" eklenir. Örneğin, -tsu hecesini hiraganada tek bir karakterle yazdığımız için "su" kısmını atmak mümkün değildir. Asıl yaptığımız, -tsu hecesini kaldırıp, yerine -ta hecesini getirip, fiile ~nai ekini eklemektir. Diğer örneklerde de, iku fiilini ele alalım: -ku hecesinin yerine -ka hecesini yerleştirip, ~nai eki getiriyoruz. Sesli hece ile bitenlerde ise, au fiilinde, -u hecesini kaldırıp, araya kaynaştırma hecesi diyebileceğimiz "wa" hecesini koyup ~nai ekliyoruz.
※ aru fiili istisnadır. -ru hecesi düşürülüp -anai veya -wanai getirilmez. aru fiilinin -nai hali sadece "nai"dir. *** aru -> nai ***
2.grup
Bu gruptaki fiillerin -ru olan son heceleri atılır ve -nai eklenir.
tabe
ne
mi
oki
3.grup
Bu fiillerin çekimi ise herhangi bir kurala bağlı değildir. Ezber gerekir :)
suru -> shinai
kuru -> konai
